به دوستان گلم پیشنهاد میکنم  اهنگ زیبای د ویز رو با نام بیگانه دانلود کنن.

کافیه سرش کلیک کنین .بصورت مستقیم دانلود میشه

The Stranger

دختری در رویا

در دور دست ها دختری را میبینم

دختری میان شاخه های سیاه

دختری دور از هم همه ها

همان دختری که از فراغ یارش نایی ندارد

همان فرشته ی پاکی که از رفتن یارش کشتی ندارد

او از درد من اگاست

من از درد او اگاهم

ما از درد هم اگاهیم

او کیست؟

من کیستم؟

منو او چها از عشق هم کشیدیم

عشق پر پر شده ی ما سالهاست جوابی ندارد

دختری در رویاهایم مرا صدا میزند

منی که در رویا هایش صدایش میزنم

رویایی که مه سرتاسرش را پوشانده رویایی غریبیست

دخترک به شیار روحم فشار اورد

من دستش را نخواندم که بی او بخوابم

نسیم ان غمکده چه زیبا به موهایش میخورد

سو سو ی چشمانش چه زیبا دلم را میبرد

نفس گرمش به تار جانم رسید

با تمام وجود در کنار صخره ای پیدایش کردم

و با تنم تار تنش را نواختم

shaer::haghighat

 امشب 17 مهرماه هستش که این پست رو بروز کردم...ساعت:5 صبح..

کنار پنجره نشستم مشغول کتاب خوندنم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

از رفیق چه دیدی؟محبتی ظاهری..و رفاقتی لحظه ای

از رفیقت چه دیدی؟مهربانیش از ته قلب...رفاقتش بی انتها

این شعر رو دیشب سرودم اگه خوشتون اومد نظرتون رو بگید

                               مرز جنون

چه شعارها وارد ذهنم کردی                               چه بدوبیرا ها نثار این دلم کردی

فاجعه ای بزرگ کنارم بود                                شبی تار حصار خانه ام بود

یاری دروغین دست نوازشم بود                          روح پلیدی بین منو خانه بود

دو تا سنگ پیر هدیه ی طبیعت به ما                دو تا عاشق نشستن در سنگ های ما

شبی تار بیتو خوابیده بودیم                            من بودم با تنی خستم که بیتو بودیم

این عشق سوزناک تو عمری نداشت                  خانه ام بی تنت رنگو بویی نداشت

سبزو شیرین با من میخندیدی                           عشقو ظاهرا خوب به روانم میورزیدی

حال که بیتو از مرز جنون گذر کردم                ناتوانم که باز گردم من از راه مه سفر کردم

                                      یاری به یاری تو دارم

بدون هیچ مرزی دوباره پریشانم                                          درد هر کی رو بی میل و اختیار خریدارم

حتی درد و غم این لحظه های شوم                                     توانم را گرفته اند که باز تکیه به دیوارم

روزها انتطار مرگ را مشتاقانه میکشم                                      شبها انتطارم میمیرد..ولی باز بیمارم

سالها این ادمک ها دلم را شکستند                                           خدایا تمامش کن..اخر منم دلی دارم

میدانم رفتنم را از پیش تعیین کردی                                           میدانم فقط تو هستیو..غیر تو یاری ندارم

جنی بیمار در پی گشتن من است                                             اشفته از گشتن او شدم..یاری به یاری تو دارم

دیگر بر کاغذ ابریشمین اشعار موزون نمی نویسم
و آنها را در قاب زرین نمی گیرم
زیرا
دیرگاهی است نغمه های جانسوز خویش را
بر خاک بیابان می نویسم
تا با دست باد به هر سو پراکنده شود
ولی اگر باد خط مرا با خود ببرد
روح سخنم را که بوی عشق می دهد
جایی نتواند بُرد
روزی می رسد که دلداده ای از این سرزمین بگذرد
و چون پا بر این خاک نهد
سراپا بلرزد و به خویش بگوید
پیش از من در اینجا عاشقی به یاد معشوقه
ناله سر داده
شاید مجنون به هوای لیلی نالیده
یا فرهاد در اینجا سر در خاک برده است
هر که هست
از خاکش بوی عشق برمیخیزد
و تربتش پیام وفا می دهد
تو نیز که بر بستر نرم آرمیده ای
وقتی که سخن آتشینم را از زبان نسیم صبا می شنوی
سراپا مرتعش خواهی شد و به خود خواهی گفت:
یارم برای من پیام عشق فرستاده
تو هم ای باد صبا
پیام مهر مرا به او برسان گوته

بی عشق نایی برای زیستن ندارم

ای اهلایی ده عاشقا

عشق من  بی من  از من فرار کرده

که هنوز صدای اخرین قدم فرارش در گوشم هست.....!

(امشب 10 مهر ماست..که با حس غریبی این واژه ها به ذهنم اومد)

دوباره رسیدی

دوباره از میان مه رسیدی

دوباره سرزمینم را دریای اشک کردی

دوباره امدی

دوباره با ان نگاه های غریبت

داغ به دل ما زدی

دوباره کوچه ها تنهایند

دوباره انهایی که درخودند

اسیر غم فردایند

دوباره اشک هایت را بر سرمان میریزی

دوباره بادی همچو سیلی

به صورتمان میزنی

فرزندان سرزمینم را

به عمق اندوه میبری

ای پاییز

ای تو سلطان ان 3 فصل

گر هم اندوه و غم بیاوری

باز به تکرار دوستت دارم

در فصل تو راه را یافتم

جامه ی عشق را با کمک تو بافتم

گر با خودت کولباری ز غم هم بیاوری

باز به تکرار دوستت دارم

شعر:پاییز

شاعر:حقیقت

شب پاییز 91

مادری در زیر خاک دارم

مادر

مادر

مادر  کجا هستی پس از مرگ

که هنوز برایت فرسنگها حرف دارم

مادر پدرم از دست ان غریبان رفته است

از شکفه وشکایت  خود را به بند بسته است

پدر کجایی ببینی فرزندت را

که از داغ شماها... من  پرپر شدم

برادری که  زیر ساتور بمیرد

خواهری که از مرگ برادر بمیرد

بحرف شما این دست تقدیر است

روحم از مصیبت در خود درگیر است

من شکفه ای ندارم

من از مرگ شما گله ای ندارم

من از روح بیمارم گله دارم

خداوندا همه از تو دم میزنند

جوابی بده

که نامردان از سکوتت سود میبرند

بعد تو بی شک تنها ترینها منم

  این تنهایی در مرز سکوتم

   ریشه کرده در روان و تنم

شعر:تنها ترین ها منم

 شاعر::حقیقت