لا لا...... لا لایی

لا لا .......لالایی

چشمانت را نبند برویم

ان نگاه مخملیت را  بردار لحظه ای

ببین شدم برایت مثله برده ای

   که بی اربابش نماند لحظه ای

ترانه هایم از نگاه تو جان  می گیرد

این دلشورگی هایم با بودن تو میمیرد

آمدی ......ماندم

رفتی....نماندم

در این سطح تاریک گیتی

بیتو من هیچگاه نماندم

حقیقت

آمد با لبخندی

دلی که ادعا داشت رو برد

برد

ولی هنوز ردپایش پشت خانه پا برجاست!

ندانستم که بود...ندانستم چرا بود!!!

اما

دانستم که ریشه دلم را کندو برد!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

حقیقت

من نه عاشق بودم ..نه محتاج نگاهی که بلغرد بر من..

من خودم بودم با یه حس غریب

که به صد عشق و هوس می ارزد

احمد شاملو

باز من ماندم و خلوتی سرد

خاطراتی از گذشته ای دور

یاد عشقی که با حسرت و درد

رفت و خاموش شد در دل گور

روی ویرانه های امیدم

دست افسونگری شمعی افروخت

مرده یی چشم پر اتشش را

از دل گور بر چشم من دوخت

رویا

فروغ فروغزاد

پرنده ای که دوستش داری..رهایش کن

اگر عاشقت باشد بر میگردد

و گرنه هرگز عاشقت نبوده

بیتو واقعا بیمارم

به کدام صحرا . اهالی

پا بذارم که با تو بمانم

ای تکیه گاه بی لرزشم

ای تویی که روزی بودی  

 سرگردان در کوچه عشقم

راه به راه به چشمانت می اندیشم

نیم نگاهی به یادگارت  در دلم  میندازم

 شاید یادم بیاید

 که روزی کسی با من  در دریای عشق شناور بود

ای عشق گمشده من

این فراموشی از تو بود

این دل شکستنا کار تو بود

رفتی

اما هنوز پا به پایت تنهایم

shaer:h a ghi gh at

دوباره رسیدی

دوباره از میان مه رسیدی

دوباره سرزمینم را دریای اشک کردی

دوباره امدی

دوباره با ان نگاه های غریبت

داغ به دل ما زدی

دوباره کوچه ها تنهایند

دوباره انهایی که درخودند

اسیر غم فردایند

دوباره اشک هایت را بر سرمان میریزی

دوباره بادی همچو سیلی

به صورتمان میزنی

فرزندان سرزمینم را

به عمق اندوه میبری

ای پاییز

ای تو سلطان ان 3 فصل

گر هم اندوه و غم بیاوری

باز به تکرار دوستت دارم

در فصل تو راه را یافتم

جامه ی عشق را با کمک تو بافتم

گر با خودت کولباری ز غم هم بیاوری

باز به تکرار دوستت دارم

شعر:پاییز

شاعر:حقیقت

شب پاییز 91

ای پری قصه هایم

رده پایت را بی اختیار میبوسم

دست به زمین بزنی

زمین را میبوسم

گر هم گلی خار باشی

با عشقو جان تورا میبویم

ان زمانیکه نبودی کنارم

حتی یک بیت شعر بخوانی برایم

پا به صحرای  بی کسان نهادم

جانی اغشته به خاک دارم

           ولی

نمیدانم چرا دلی همچو شیشه دارم

سر به خفته جایت امشب نهادم

        ای عشق اتشینم

همین امشب در ساعت عشق برس بدادم

شعر:صحرای بیکسان

شاعر:حقیقت

پاییز 91

سلامی پر از عشقو امید میفرستم به همراهان عزیزم.......

اهنگ بسیار زیبا و دلنشین از اسطوره تکرار نشدنی موسیقی ایران زنده یاد بابک بیات رو تصمیم گرفتم بذارم..

امید دارم شما هم  بی نحایت و غیر قابل توصیف مثل من از این موسیقی دلنشین لذت ببرید!!!

نام ::خونه

اهنگساز ::بابک بیات

دانلود  Khoneh

شبی با ذهن بیمار و خستم

          نوشتم::::

گوشه راست دیوار فقط برایم پناهگاه بود

از این نگاه غریب ادمکها برایم واقعا جون پناه بود

به هر رده پایی که مینگرم ردپایی بیمار بود

روح مریض زمانه برایم درد بلا بود

 چسباند روزگار لبی بیمار بر لبم

ولی تنها فکرو امیدم به باز شدن درها بود

(باز شدن در منظورم دری روبه نور و خوشبختی)

21 مهرماه

حقیقت

haghighat

پاییز 91

haghighat

ح ق ی ق ت

                             صبح با فکرش زنده بیدار میشوم

                       شب با فکرش  در خود مرده میخوابم

                            زنده باد عشقیکه هیچ انتهایی ندارد

 گرچه

 رفتی از دیار ما

نماندی لحظه ای کنار ما

با این حال

تا روزگار.روزگارهست. هستی در قلب ما

ای تو عشق اتشینم

در شهوانی ترین لحظه ها هم یادتم

شهوتی که از تو ریشه گرفت

ای تو موجود باکره

بیا در مجلس بال

ببینم که باز از دردت اسیرم

بیا کنارم ای بازغ

شکی ندارم بتو یارم

من تنی اقعس ندارم

ولی بدان تنی افگار دارم

من مات ان رقص هایم

نگو که افسدم

من بلطف عشقه پاکت پاکم

دردمانده ی ان خنده ام

من بیتو

از اسب وحشی

وحشیانه ترم

شاید اخفش شدم

ولی برای دیدن تو

نیازی به چشم ندارم

ای هنجره های سرزنده ترین لحظه ها

صدایش کنید که بیاید ملکه ملکه ها

شعر:عشقو هوس

haghighat

به دوستان گلم پیشنهاد میکنم  اهنگ زیبای د ویز رو با نام بیگانه دانلود کنن.

کافیه سرش کلیک کنین .بصورت مستقیم دانلود میشه

The Stranger

دختری در رویا

در دور دست ها دختری را میبینم

دختری میان شاخه های سیاه

دختری دور از هم همه ها

همان دختری که از فراغ یارش نایی ندارد

همان فرشته ی پاکی که از رفتن یارش کشتی ندارد

او از درد من اگاست

من از درد او اگاهم

ما از درد هم اگاهیم

او کیست؟

من کیستم؟

منو او چها از عشق هم کشیدیم

عشق پر پر شده ی ما سالهاست جوابی ندارد

دختری در رویاهایم مرا صدا میزند

منی که در رویا هایش صدایش میزنم

رویایی که مه سرتاسرش را پوشانده رویایی غریبیست

دخترک به شیار روحم فشار اورد

من دستش را نخواندم که بی او بخوابم

نسیم ان غمکده چه زیبا به موهایش میخورد

سو سو ی چشمانش چه زیبا دلم را میبرد

نفس گرمش به تار جانم رسید

با تمام وجود در کنار صخره ای پیدایش کردم

و با تنم تار تنش را نواختم

shaer::haghighat

تا مرز ناشناخته هایم تنها بیا.....تا در ارزوهایم بی شک و تردید بیا

(حقیقت)

 امشب 17 مهرماه هستش که این پست رو بروز کردم...ساعت:5 صبح..

کنار پنجره نشستم مشغول کتاب خوندنم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

از رفیق چه دیدی؟محبتی ظاهری..و رفاقتی لحظه ای

از رفیقت چه دیدی؟مهربانیش از ته قلب...رفاقتش بی انتها

خدایا رهایم کن از اسارت خویش

                                         پناهی ندارم جز تو

                                                               صدایی دارم صدایی از درون خویش

                                                                                                             آه ای خدایم

                                                                                                     در دنیایت بیگانه شدم

                                                                                      در این پاییزت موجودی دردمندانه شدم

                                                                                                            صدایم را بشنو

                                                                                         که از بی مهری بندگانت دیوانه شدم

(حقیقت)

این شعر رو دیشب سرودم اگه خوشتون اومد نظرتون رو بگید

                               مرز جنون

چه شعارها وارد ذهنم کردی                               چه بدوبیرا ها نثار این دلم کردی

فاجعه ای بزرگ کنارم بود                                شبی تار حصار خانه ام بود

یاری دروغین دست نوازشم بود                          روح پلیدی بین منو خانه بود

دو تا سنگ پیر هدیه ی طبیعت به ما                دو تا عاشق نشستن در سنگ های ما

شبی تار بیتو خوابیده بودیم                            من بودم با تنی خستم که بیتو بودیم

این عشق سوزناک تو عمری نداشت                  خانه ام بی تنت رنگو بویی نداشت

سبزو شیرین با من میخندیدی                           عشقو ظاهرا خوب به روانم میورزیدی

حال که بیتو از مرز جنون گذر کردم                ناتوانم که باز گردم من از راه مه سفر کردم

                                      یاری به یاری تو دارم

بدون هیچ مرزی دوباره پریشانم                                          درد هر کی رو بی میل و اختیار خریدارم

حتی درد و غم این لحظه های شوم                                     توانم را گرفته اند که باز تکیه به دیوارم

روزها انتطار مرگ را مشتاقانه میکشم                                      شبها انتطارم میمیرد..ولی باز بیمارم

سالها این ادمک ها دلم را شکستند                                           خدایا تمامش کن..اخر منم دلی دارم

میدانم رفتنم را از پیش تعیین کردی                                           میدانم فقط تو هستیو..غیر تو یاری ندارم

جنی بیمار در پی گشتن من است                                             اشفته از گشتن او شدم..یاری به یاری تو دارم

دیگر بر کاغذ ابریشمین اشعار موزون نمی نویسم
و آنها را در قاب زرین نمی گیرم
زیرا
دیرگاهی است نغمه های جانسوز خویش را
بر خاک بیابان می نویسم
تا با دست باد به هر سو پراکنده شود
ولی اگر باد خط مرا با خود ببرد
روح سخنم را که بوی عشق می دهد
جایی نتواند بُرد
روزی می رسد که دلداده ای از این سرزمین بگذرد
و چون پا بر این خاک نهد
سراپا بلرزد و به خویش بگوید
پیش از من در اینجا عاشقی به یاد معشوقه
ناله سر داده
شاید مجنون به هوای لیلی نالیده
یا فرهاد در اینجا سر در خاک برده است
هر که هست
از خاکش بوی عشق برمیخیزد
و تربتش پیام وفا می دهد
تو نیز که بر بستر نرم آرمیده ای
وقتی که سخن آتشینم را از زبان نسیم صبا می شنوی
سراپا مرتعش خواهی شد و به خود خواهی گفت:
یارم برای من پیام عشق فرستاده
تو هم ای باد صبا
پیام مهر مرا به او برسان گوته

بی عشق نایی برای زیستن ندارم

ای اهلایی ده عاشقا

عشق من  بی من  از من فرار کرده

که هنوز صدای اخرین قدم فرارش در گوشم هست.....!

(امشب 10 مهر ماست..که با حس غریبی این واژه ها به ذهنم اومد)

مادری در زیر خاک دارم

مادر

مادر

مادر  کجا هستی پس از مرگ

که هنوز برایت فرسنگها حرف دارم

مادر پدرم از دست ان غریبان رفته است

از شکفه وشکایت  خود را به بند بسته است

پدر کجایی ببینی فرزندت را

که از داغ شماها... من  پرپر شدم

برادری که  زیر ساتور بمیرد

خواهری که از مرگ برادر بمیرد

بحرف شما این دست تقدیر است

روحم از مصیبت در خود درگیر است

من شکفه ای ندارم

من از مرگ شما گله ای ندارم

من از روح بیمارم گله دارم

خداوندا همه از تو دم میزنند

جوابی بده

که نامردان از سکوتت سود میبرند

بعد تو بی شک تنها ترینها منم

  این تنهایی در مرز سکوتم

   ریشه کرده در روان و تنم

شعر:تنها ترین ها منم

 شاعر::حقیقت